WAT WILLEN WIJ BIJVOORBEELD WETEN:
Nederland staat bekend om zijn gastvrijheid en openheid. Maar wat als ‘gasten’ die ons land bezoeken – of dat nu toeristen, expats, of asielzoekers zijn – zich niet aan de Nederlandse wet houden? Hoe verhoudt onze gastvrijheid zich dan tot de handhaving van onze rechtsstaat?
De vraag is: zou het mogelijk en wenselijk zijn om in dergelijke gevallen directe uitzetting toe te passen en eventuele lopende procedures stop te zetten? Dit raakt aan belangrijke principes over soevereiniteit, veiligheid en de verwachtingen die we als samenleving mogen hebben van iedereen die zich binnen onze grenzen bevindt.
Hoe zorgen we ervoor dat onze wetten en normen gerespecteerd worden, zonder onze humane waarden te verliezen? Is een striktere handhaving de oplossing voor een eerlijker en veiliger Nederland?
Nederland is trots op zijn zorgstelsel, vaak geroemd om de kwaliteit. Maar is die kwaliteit voor iedereen even toegankelijk? Vele ervaren dagelijks de realiteit van lange wachtlijsten voor specialistische behandelingen, of zien dat de jeugdzorg niet naar behoren functioneert en kinderen en gezinnen in de steek laat.
Deze knelpunten roepen de vraag op: is onze zorg nog wel zo goed als we denken? En, belangrijker nog: wat kunnen we doen om het écht beter te laten werken? Moeten we anders omgaan met financiering, de organisatie herzien, of meer inzetten op preventie? Hoe zorgen we ervoor dat iedereen de zorg krijgt die nodig is, op het juiste moment?
Een eerlijkere en efficiëntere zorg is essentieel voor een gezond Nederland.
Stel je een Nederland voor waar het openbaar vervoer extreem goedkoop, zo niet gratis, is. Waar de trein, bus en tram niet langer een kostenpost zijn, maar een vanzelfsprekende keuze voor iedereen.
De vraag is: wat als we het openbaar vervoer erg goedkoop en vooral betaalbaar maken? Dit zou een dubbele slag kunnen slaan: enerzijds een enorme impuls voor het milieu door minder autoverkeer, anderzijds zou het meer mensen betere kansen bieden. Denk aan studenten die verder van huis kunnen studeren, werkzoekenden die meer opties hebben, en iedereen die door financiële drempels nu minder mobiel is. Zou dit de ongelijkheid verkleinen en de sociale cohesie vergroten?
Is het een utopie, of een haalbare visie voor een duurzamer en eerlijker Nederland?
Stel je eens voor: je werkt 36 uur per week, elke week opnieuw. Je draagt bij aan de maatschappij, je betaalt je belasting, en je hoopt dat je inzet ook financieel wordt beloond. Maar wat als het verschil tussen hard werken en niet werken, mede door de wirwar aan toeslagen, nauwelijks voelbaar is in je portemonnee?
Veel mensen vragen zich af: zou het niet veel eerlijker zijn als je 36 uur werken ook écht merkt in je inkomen? Als de kloof tussen wel en niet werken significant groter is, en je inspanningen duidelijk zichtbaar zijn op je bankrekening?
Wij geloven in een Nederland waar werken loont. Waar inzet wordt gewaardeerd en waar je de vruchten plukt van je arbeid. Kan dit anders? En zo ja, hoe?
Stel je voor: een periode in het leven van elke jonge Nederlander, waarin je niet alleen jezelf, maar ook ons land dient. Een tijd waarin je kunt kiezen: ga je aan de slag bij Defensie, draag je bij in de Zorg, of help je mee om Nederland te Onderhouden?
De vraag is: zou het niet goed zijn om de dienstplicht opnieuw in te voeren? Niet als militaire verplichting alleen, maar als een brede maatschappelijke dienst. Een periode waarin jonge mensen uit alle lagen van de bevolking samenkomen. Waar verschillen vervagen, vooroordelen verdwijnen en waar je elkaar écht leert kennen. Waar je praktische vaardigheden opdoet en bijdraagt aan de samenleving.
Zou zo’n vernieuwde dienstplicht kunnen zorgen voor meer verbinding en begrip in ons land? En tegelijkertijd bijdragen aan de enorme behoeften in sectoren als defensie en zorg?
Stel je eens voor: een maatschappij waarin de keuze voor een gezonde levensstijl de meest voor de hand liggende – en voordelige – keuze is. Wat als we dit concreet maken met een nieuw belastingstelsel?
De vraag is: zou het een goed idee zijn om ongelimiteerde producten zoals alcohol, snoep, en fastfood duurder te maken met een extra belasting? En tegelijkertijd, om de balans te herstellen, alle gezonde producten zoals fruit en groente betaalbaar te maken of zelfs te subsidiëren? En hoe zit het met sporten; kunnen we dat ook voordeliger maken voor iedereen?
Een dergelijke aanpak zou niet alleen een impuls kunnen geven aan de volksgezondheid, maar ook een signaal afgeven over wat we als maatschappij belangrijk vinden. Zou dit ons kunnen helpen richting een gezonder, eerlijker Nederland?
